Δευτέρα η ώρα 11 και κατι…..
Το τηλέφωνο χτυπάει…φωτιά πίσω στην πλατεία Μαρκά….κάπου στην βιβλιοθήκη…..κάπου στην Παναγία των ξένων….καπνός….ώρα 0….Όλα παγώνουν….δρόμοι κλειστοί από τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα….πυροσβεστικά οχήματα με τρομαγμένους αλλά έτοιμους πυροσβέστες προσπαθούν να φτάσουν στην δουλειά τους….Εκεί που θέλει ο καθένας να φτάσει….στην δουλειά του, στο σπίτι του, στην βόλτα του….Χωρίς να σέβεται…
Το τηλέφωνο χτυπάει…φωτιά πίσω στην πλατεία Μαρκά….κάπου στην βιβλιοθήκη…..κάπου στην Παναγία των ξένων….καπνός….ώρα 0….Όλα παγώνουν….δρόμοι κλειστοί από τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα….πυροσβεστικά οχήματα με τρομαγμένους αλλά έτοιμους πυροσβέστες προσπαθούν να φτάσουν στην δουλειά τους….Εκεί που θέλει ο καθένας να φτάσει….στην δουλειά του, στο σπίτι του, στην βόλτα του….Χωρίς να σέβεται…
Ένα “για 2 λεπτά πάρκαρα” λύνει τα προβλήματα….λύνει τον πόνο των ανθρώπων που έχασαν τα σπίτια τους….Τις αναμνήσεις τους….τα κάδρα των αγαπημένων τους…τα κειμήλια….και όλα αυτά για να παρκάρουμε εκεί που θέλουμε και όχι εκεί που πρέπει….οι αρχές να αγνοούν τα προβλήματα αυτά….Μέχρι τις 11 και κάτι….Τότε όλα θέλαμε ξαφνικά να μπουν σε τάξη….θέλαμε αυτοί που κάθονται και πληρώνονται να σώσουν τις περιουσίες μας….τους θέλαμε στο σπίτι μας….που εμείς οι ίδιοι έχουμε κλειστά τα στενά με τα αυτοκίνητα μας….θέλουμε αυτούς, τους πλέον για μας σωτήρες, τους πυροσβέστες… Ένα επάγγελμα που κάποιος μπορεί να δώσει την ζωή του για να σώσει εσένα την οικογένεια σου την περιουσία σου…..εσύ όμως Δεν το σέβεσαι….καθημερινά….
Και τελικά φτάνει το πυροσβεστικό στο συμβάν….Κόσμος παντού….φωνές….καπνοί….Όλοι οι πυροσβέστες σε επιφυλακή λένε…ντύνομαι, φοράω τον εξοπλισμό μου και βγαίνω ανάμεσα στις φλόγες…Στα καμμένα σπίτια….προσπαθούμε να σβήσουμε…με δυσκολία όμως καθώς ο κόσμος θέλει να βοηθήσει παρεμποδίζει το έργο μας…ήθελε λέει μια φωτογραφία από το κινητό του ο ένας…Ο άλλος ήθελε να βοηθήσει αλλά καιγόταν όταν πήγαινε στο καμίνι, αλλά δεν ήθελε να φύγει κιόλας από εκεί…Οι ενισχύσεις καταφθάνουν η μια μετά την άλλη….δυνάμεις από Γιάννενα μέχρι και Ναύπακτο ήρθαν να βοηθήσουν….με οποιοδήποτε τρόπο….εναέριο αλλά και επίγειο…. Ρίψεις ελεγχόμενες με ακρίβεια….Ένας πανικός μπροστά μας….Φιάλες υγραερίου παντού στα σπίτια να τις βγάζουμε μια μια ….να φωνάζουμε για εγκλωβισμένους…. το ένα σπίτι μετά το άλλο να φλέγεται….να πολεμάμε όλοι μας να την σβήσουμε….Εθελοντές που σχεδόν έδωσαν την ζωή τους και βοήθησαν σαν πυροσβέστες….πυροσβέστες από άδεια, πυροσβέστες συνταξιούχοι, παλιοί διοικητές, όλοι έγιναν Ένα….όλοι… ήταν εδώ….έδιναν την ζωή τους…
Και τελικά φτάνει το πυροσβεστικό στο συμβάν….Κόσμος παντού….φωνές….καπνοί….Όλοι οι πυροσβέστες σε επιφυλακή λένε…ντύνομαι, φοράω τον εξοπλισμό μου και βγαίνω ανάμεσα στις φλόγες…Στα καμμένα σπίτια….προσπαθούμε να σβήσουμε…με δυσκολία όμως καθώς ο κόσμος θέλει να βοηθήσει παρεμποδίζει το έργο μας…ήθελε λέει μια φωτογραφία από το κινητό του ο ένας…Ο άλλος ήθελε να βοηθήσει αλλά καιγόταν όταν πήγαινε στο καμίνι, αλλά δεν ήθελε να φύγει κιόλας από εκεί…Οι ενισχύσεις καταφθάνουν η μια μετά την άλλη….δυνάμεις από Γιάννενα μέχρι και Ναύπακτο ήρθαν να βοηθήσουν….με οποιοδήποτε τρόπο….εναέριο αλλά και επίγειο…. Ρίψεις ελεγχόμενες με ακρίβεια….Ένας πανικός μπροστά μας….Φιάλες υγραερίου παντού στα σπίτια να τις βγάζουμε μια μια ….να φωνάζουμε για εγκλωβισμένους…. το ένα σπίτι μετά το άλλο να φλέγεται….να πολεμάμε όλοι μας να την σβήσουμε….Εθελοντές που σχεδόν έδωσαν την ζωή τους και βοήθησαν σαν πυροσβέστες….πυροσβέστες από άδεια, πυροσβέστες συνταξιούχοι, παλιοί διοικητές, όλοι έγιναν Ένα….όλοι… ήταν εδώ….έδιναν την ζωή τους…
Κάποτε ο διοικητής μου είχε αναφέρει ότι η πόλη της Λευκάδας είναι μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί.…Και να που τελικά ήταν….προφητικό όχι αλλά αναμενόμενο… Και τελικά φτάσαμε στο απόγευμα….πλέον 7…. Κούραση στα πρόσωπα όλων μας…χαιρόμαστε που κάνεις μας δεν χτύπησε ή δεν τραυματίστηκε…Όλοι μας ήμαστε καλά…Η χαρά και η συγκίνηση να βλέπεις τους συναδέλφους σου όρθιους μπροστά σου….Ο τρόμος εξαφανίστηκε….γεμίσαμε εμπειρία και δύναμη για το επόμενο….συζητάμε και ελπίζουμε να μην υπάρχουν εμπόδια στο επόμενο συμβάν….να μην είναι κλειστοί οι δρόμοι….να μην χάσει άλλος την περιουσία του….να μην ξεχαστεί αυτή η ιστορία στα κρυφά συρτάρια του μυαλού μας….να γίνει μάθημα και τρόπος ζωής η προστασία του χώρου μας και των άλλων….να σεβόμαστε για να μας σεβαστούν….
Ένας πυροσβέστης…..
http://lefkadapress.gr/