Μιά πυροσβεστική έκκληση για τις δύσκολες αυτές μέρες του Δεκέμβρη.
ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΒΙΑ- ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΕΙ ΑΛΛΟ Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ
Του Προέδρου της ΕΑΠΣ Γιάννη Σταμούλη
Τις μέρες αυτές η ατμόσφαιρα πάνω στην ταλαιπωρημένη ελληνική πρωτεύουσα είναι ηλεκτρισμένη.
Οι ενθυμήσεις από τη απεχθή δολοφονία του μικρού Αλέξανδρου, η οσμή από τα αποκαΐδια των εμπρησμών της Αθήνας, τέτοιες μέρες το 2008, αλλά και ο κύκλος βίας που ακολούθησε δημιουργούν συνθήκες έντασης.
Τα γεγονότα, πέρα από την τραγικότητα της απώλειας της ζωής, απέδειξαν για άλλη μια φορά, ότι η βία που μετατρέπεται σε πολιτική έκφραση δεν βγάζει την κοινωνία από τα αδιέξοδά της, ούτε και την κρίση της.
Τα γεγονότα του 2008 δεν κίνησαν το κοινωνικό τροχό. Η τυφλή βία στράφηκε προς τους ταλαιπωρημένους συμπολίτες μας και μάλιστα τους πιο φτωχούς, του κέντρου των Αθηνών, που είδαν το βιός τους να χάνεται στις φλόγες. Οι δε υπόλοιπες καταστροφές σε υπηρεσίες ή πιστωτικά ιδρύματα, σαφώς και πιστώθηκαν στο παθητικό τους και η αποκατάστασή τους στη συνέχεια μετακυλύθηκε πάλι στους χρεωκοπημένους μικροδανειολήπτες.
Όποτε η βία κλιμακώνεται, η μαζικότητα των κοινωνικών διαμαρτυριών και κινητοποιήσεων ελαχιστοποιείται, ενώ αντίστροφα μεγεθύνεται η συμπίεση των ανθρωπίνων και δημοκρατικών ελευθεριών.
Το πυροσβεστικό προσωπικό, από τα πιο φτωχά τμήματα του εργαζομένου λαού της πατρίδας μας, βρίσκεται στη μέση αυτού του κυκλώνα της αντιπαράθεσης και της εμπρηστικής βίας.
Μια απλή μολότοφ μπορεί να ρίχνεται φέροντας μαζί της την έκφραση αγανάκτησης και διαμαρτυρίας, όμως με τις «κατάλληλες συνθήκες» μπορεί άνετα να μετατραπεί σε δολοφονικό μέσο, ασύμμετρης ισχύος, όπως συνέβη στο άλλο τραγικό συμβάν της ΜΑΡΦΙΝ.
Ο Πυροσβέστης θα πρέπει να επέμβει, να σβήσει τις φλόγες, χωρίς να εξετάζει την προέλευσή τους, θα μπει ανάμεσα στις μολότοφ και τα δακρυγόνα, ανάμεσα στη «αντιεξουσιαστική» και την «εξουσιαστική» βία και να βάλει το κορμί του ασπίδα για να σώσει το βιος ή και τις ζωές που κινδυνεύουν από τις αδηφάγες φλόγες.
Για αυτό σήμερα απευθύνεται έκκληση να αποφευχθεί η εκδήλωση βίας που το μόνο αποτέλεσμά της είναι να αναπαράγει ένα φαύλο κύκλο καταστροφής.
Αρκετή καταστροφή έχει γίνει με τα μνημόνια και την πολιτική των δανειστών – επιτηρητών.
Απέναντι στη βία η κοινωνία πρέπει να απαντήσει με «πολιτική» ενεργοποίηση των πολιτών, μαζική και δυναμική, αλλά ταυτόχρονα ειρηνική.
ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΒΙΑ – ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΕΜΠΡΗΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ