80 χρόνια Π.Υ. Καβάλας.

Φέτος συμπληρώνονται οκτώ δεκαετίες από τη συγκρότηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στη πόλη της Καβάλας. Από το 1935 η Π.Υ Καβάλας αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά στοιχεία στην ιστορία του Πυροσβεστικού Σώματος , βάζοντας τη δική της σφραγίδα από τα πρώτα χρόνια ίδρυσης του. Η Καβάλα η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη Μακεδονία και τη Θράκη με πληθυσμό 49.980 κατοίκους το έτος 1928, γνώριζε εκείνη την εποχή μεγάλη οικονομική άνθιση. Με τη γιγάντωση και την εξάπλωση του καπνεμπορίου η πόλη γεμίζει με καπναποθήκες και προξενεία που εξυπηρετούν τις οικονομικές συναλλαγές τους με τους εμπορικούς οίκους της δύσης.

Την πυρασφάλεια της πόλης κάλυπτε ο Δήμος με τους εργάτες του, οι οποίοι σε περιπτώσεις πυρκαγιών γίνονταν πυροσβέστες. Χαρακτηριστικό είναι πως το 1934 ο Δήμος διέθετε έναν καταβρεχτήρα και τρεις φορητές βενζινοκίνητες αντλίες.

Η Καβάλα, όπως και όλες οι παλιές πόλεις, είχε πολύ στενούς δρόμους αλλά και κτίρια κατασκευασμένα από εύφλεκτα υλικά όπου η μετάδοση μιας πυρκαγιάς από σπίτι σε σπίτι, σε ενδεχόμενη εκδήλωση της, θα ήταν εύκολη, γρήγορη και καταστροφική.

Λόγω του ότι το εργατικό δυναμικό του Δήμου δεν ήταν δυνατόν να ανταποκριθεί στις μεγάλες ανάγκες της πόλης, η λύση που αποφασίστηκε ήταν η δημιουργία κρατικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Τον κίνδυνο εκδήλωσης μεγάλης πυρκαγιάς, θέλησε να προλάβει το κράτος με την ίδρυση και τη λειτουργία της κρατικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που επίμονα ζητούσε το εμπορικό και βιομηχανικό επιμελητήριο Καβάλας και ο Δήμος.

Στο πρόγραμμα επέκτασης του Πυροσβεστικού Σώματος μια από τις πρώτες πόλεις ήταν και η Καβάλα (πέμπτη κατά σειρά).

Με το υπ' αριθμ. 437 Τεύχος Α' ΦΕΚ της 19ης Δεκεμβρίου, ιδρύθηκε στη πόλη της Καβάλας, Πυροσβεστικός Σταθμός Γ' Τάξεως , με έναρξη λειτουργίας από 9 Οκτωβρίου 1935 και με πρώτο Διοικητή τον Σταθμάρχη Β' Τάξεως Χρήστο Καρβούνη. Αυτή η Πυροσβεστική Υπηρεσία στεγάστηκε σε δημοτικό οίκημα στην οδό Ομονοίας 117. Το 1941 η Καβάλα βιώνει Βουλγάρική κατοχή και η Υπηρεσία αναστέλλει τη λειτουργία της, με το προσωπικό και τα οχήματα να μεταφέρονται στη Θεσσαλονίκη. Το Νοέμβριο του 1946 επαναλειτουργεί η Υπηρεσία στο ίδιο κτίριο επί της οδού Ομονοίας, με πρώτο Διοικητή το Σταθμάρχη Α' Τάξεως Τρύφωνα Σταθόπουλο. Το εν λόγω κτίριο δεν κατέστη επαρκές για να καλύψει τις στεγαστικές ανάγκες της Υπηρεσίας σε γραφεία και θαλάμους, και έτσι γινόταν παράλληλη χρήση και δεύτερου κτιρίου επί της οδού Αρχελάου, που βρισκόταν 70 μέτρα από το αμαξοστάσιο.

Από την αρχή λειτουργίας της Υπηρεσίας μέχρι και το 1990 υπήρχε πρόβλημα στη στέγαση της. Στης 20 Οκτωβρίου 1990 επί Διοικήσεως του Επιπυραγού Παναγιώτη Βουτσίνου, η Υπηρεσία μετακόμισε σε σύγχρονο νεόδμητο ιδιόκτητο κτίριο επί της οδού Χρυσοστόμου Σμύρνης 15Α όπου στεγάζεται έως σήμερα, απέναντι από το Βερούλειο Δημοτικό Στάδιο. Μια παράλληλη ιστορική αναφορά αξίζει να γίνει και σε ιστορικά οχήματα που συνέδεσαν το όνομά τους με την Π.Υ Καβάλας. Στην υπηρεσία καταφθάνουν τα πρώτα βενζινοκίνητα πυροσβεστικά οχήματα και συνυπάρχουν μαζί με τα αντλιοφόρα Dennis, κληρονομιά από το λόχο Πυροσβεστών. Μετά το 1957 γίνεται η παραλαβή του θρυλικού Π.Σ 228 Magirus – Deutz που χρησιμοποιείται ως ''πρώτη έξοδος'' για τουλάχιστον 20 συναπτά χρόνια. Ακολουθούν μια τρίκυκλη μοτοσυκλέτα, ένα υδροφόρο Federal, το επιβατικό ARO ''369'', υδροφόρα ''538'' Οpel Blitz αλλά και ''453'' International 2,5 τόνων που συμπληρώνουν το μηχανοκίνητο στόλο της Π.Υ Καβαλας.

Τη δεκαετία του '80 η Υπηρεσία ενισχύετε αρχικά με τo 12τονο ''773'', την Κλίμακα ''717'' Magirus, το ''868'' Vario και το ''762'' Magirus 2,5t με τη χαρακτηριστική σειρήνα του να κάνει αισθητή τη παρουσία του σε ολόκληρο το κέντρο.

Τη δεκαετία του '90, ο στόλος ενισχύεται ακόμη με δυο σύγχρονα ακόμη υδροφόρα το Unimog''1307'' και το ''1234'' Vario. Έτσι τον Απρίλιο του 1998 η Υπηρεσία διαθέτει πέντε υδροφόρα ένα Κλιμακοφόρο και δυο επιβατικά οχήματα. Με την ανάθεση της Δασοπυρόσβεσης παραχωρήθηκε όλος ο στόλος υδροφόρων οχημάτων της Δασικής Υπηρεσίας καθώς και μικρό μέρος των βοηθητικών οχημάτων της.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 η Π.Υ Καβάλας παραλαμβάνει νέα πυροσβεστικά οχήματα διαφόρων τύπων, με καινούργιες δυνατότητες, προσαρμοσμένα στα σημερινά δεδομένα της εποχής.

Στο ορόσημο αυτών των 80 χρόνων από την ίδρυση της έως σήμερα συνέβαλε αποτελεσματικά στα ''πυροσβεστικά δρώμενα''. Κατά το παρελθόν, η πόλη της Καβάλας έχει παρουσιάσει συμβάντα μεγάλων πυρκαγιών.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα από την έντονη επιχειρησιακή δράση της τοπικής Υπηρεσίας είναι τα εξής:

- Οκτώβριος 1965, Ελευθερούπολη. Μεγάλη πυρκαγιά ξεσπά σε οικία και έξι καταστήματα αποτεφρώνονται.

- Αύγουστος 1973, καπναποθήκη ΤΕΥΑΚΕ.  Πυρκαγιά από την οποία προκαλούνται ζημιές εκατομμυρίων και τραυματίζεται ο Πυροσβέστης Ι. Εμμανουηλίδης.

- Νοέμβριος 1983, στη συμβολή των οδών Αναγεννήσεως και Ομονοίας.

Μεγάλη πυρκαγιά ξεσπά από το εργαστήριο ''Στρωματέξ'' και επεκτείνεται πολύ γρήγορα σε δυο καπναποθήκες. Ολόκληρο σχεδόν το τετράγωνο γίνεται παρανάλωμα του πυρός. Στο έργο της κατάσβεσης λαμβάνουν μέρος δυνάμεις από της Π.Y Ελευθερούπολης και της Δράμας.

-Αύγουστος 1985, ανήμερα της Παναγιάς. Τεράστια πυρκαγιά στο περιαστικό δάσος της πόλης που ξεκίνησε από δύσβατη περιοχή του Χαλκερού, απειλεί πλέον ολόκληρη τη πόλη. Πυροσβέστες δίνουν σκληρό αγώνα για μέρες χωρίς τη βοήθεια εναερίων μέσων. Παράλληλα από την άλλη πλευρά του ορίζοντα μια νέα, εξίσου σημαντική πυρκαγιά με θύματα, ξεσπάει και στη Θάσο. Στις επιχειρήσεις κατάσβεσης συμμετέχουν Πυροσβεστικές δυνάμεις από τη Κεντρική, Δυτική, Ανατολική Μακεδονία και Θράκη καθώς και την Hπείρο.

-Φεβρουάριος  1986. 

Τραγωδία στο κέντρο της Πόλης επί των οδών Φιλελλήνων και Π. Μελά. Πατέρας και γιος, απανθρακώθηκαν, ύστερα από πυρκαγιά που ξέσπασε τις πρώτες βραδινές ώρες σε τριώροφη καπναποθήκη στη οποία στεγάζονται βιοτεχνίες. Εγκλωβισμένο άτομο διασώζεται κυριολεκτικά τη τελευταία στιγμή από τον Υποπυραγό Χ. Παντζαρτζή. Ακολούθως λόγω ωστικού κύματος από βίαιη ανάφλεξή, ο τελευταίος κατακρημνίστηκε από ύψος 6 μέτρων και τραυματίστηκε σοβαρά. Παράλληλα τραυματίζεται και ο πυροσβέστης Ν. Παπαευθυμίου.

Ο Νομός Καβάλας θεωρείται πυρόπληκτος, έπειτα από τις ανυπολόγιστες ζημιές και τις πληγές που άφησαν, οι μεγάλες δασικές πυρκαγιές του 1985. Επίσης στις πυρκαγιές του 1989 και του 1993 που εκδηλώθηκαν στη Θάσο, η Π.Υ Καβάλας έδωσε και εκεί το παρόν της, ενισχύοντας σημαντικά το έργο των συναδέλφων πυροσβεστών.

Ευχόμαστε στα χρόνια που θα ακολουθήσουν η Π.Υ Καβάλας να είναι το ίδιο αποτελεσματική και αξιόμαχη, όπως όλα τα χρόνια της λειτουργίας της από το 1935 μέχρι σήμερα. Το προσωπικό της υπηρεσίας που αποτελεί τη ψυχή της Υπηρεσίας ας είναι άξιοι συνεχιστές της ιστορίας των προκατόχων τους. Χρόνια Πολλά.

Ηλίας Μπεμπεκίδης

Εθελοντής Πυροσβέστης (Π.Κ.Σταυρού)

(Σημείωση Διαχειριστή) 

Ο Ηλίας Μπεμπεκίδης, είναι ο μικρότερος γιος του Πυρονόμου ε.α. Μπεμπεκίδη Ευριπίδη. 

Είναι Εθελοντής Πυροσβέστης στο Π.Κ. Σταυρού και ασχολείται από μικρό παιδί με τα Πυροσβεστικά οχήματα και με την ιστορία των Π.Υ. Αρθρογραφεί σχετικά με θέματα που αφορούν το Πυροσβεστικό Σώμα και είναι παράδειγμα προς μίμηση στους κύκλους του Π.Σ.