Ο νέος συνδικαλιστικός φορέας στο Π.Σ. και η αναγκαιότητα ίδρυσής του - άρθρο του Γιαννούλη Δημήτρη. (τ. Γ.Γ. ΠΟΕΥΠΣ)
Με την δημοσίευση της ιδρυτικής της διακήρυξης και εν συνεχεία με την δημοσίευση του καταστατικού της παρουσιάστηκε πρόσφατα στο πυροσβεστικό προσωπικό της χώρας, ο
νεότευκτος, πανελλαδικής εμβέλειας, συνδικαλιστικός φορέας με την βαρύγδουπη επωνυμία «Ένωση Πτυχιούχων Αξιωματικών Υπαξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος» (Ε.Π.Α.Υ.Π.Σ), σε μία μάλιστα κρίσιμη χρονική συγκυρία συνυφασμένη με την έντονη προσπάθεια αμφισβήτησης του συνδικαλιστικού μας κινήματος, η οποία έχει αρχίσει προ πολλού αλλά είναι δύσκολο να βρεί την συνέχειά της, όπως βεβαίως και με την νέα επερχόμενη επέλαση κατά των ασφαλιστικών – συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων. Από μια πρώτη ανάγνωση της ιδρυτικής διακήρυξης του νέου φορέα, ξεχωρίζουν ορισμένα σημεία μεταξύ των πολλών που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, ώστε να εξαχθούν τα πρώτα συμπεράσματα για τον βαθμό χρησιμότητας ενός νέου φορέα στον συνδικαλιστικό μας χώρο. Είθισται οι ιδρυτικές διακηρύξεις να εμπεριέχουν και στοιχεία υπερφίαλων λόγων, θέλοντας συνήθως να παρουσιάσουν την διαφορετικότητα αλλά και την αναγκαιότητα του οποιουδήποτε νέου εγχειρήματος. Στην προκειμένη περίπτωση η νέα διακήρυξη δεν ξεφεύγει από τον κανόνα αφού υπερθεματίζει το νέο, το ακηδεμόνευτο, το ειλικρινές, φράσεις που ακούγονται όμορφες και ωραίες στα αυτιά όλων!
Σκοπός της κίνηση αυτής, όπως διατείνονται οι ιδρυτές της, είναι να καλύψει το έλλειμμα εκπροσώπησης της γνώμης των Πτυχιούχων Αξιωματικών, Πυρονόμων, Υπαξιωματικών & Πυροσβεστών του Π.Σ.! Διαβάζοντας το εν λόγω σημείο κάθε συνάδελφος στον εργασιακό μας χώρο αφενός θα αποκτήσει σύνδρομο κατωτερότητας, με πρώτο εμένα που έτυχε να είμαι μη πτυχιούχος στην μέχρι τώρα διαδρομή μου, αφετέρου δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί: Ο πτυχιούχος συνάδελφος χρειάζεται ειδικότερη εκπροσώπηση; Πότε και που ακριβώς; Το «έλλειμμα εκπροσώπησης της γνώμης» προέκυψε τώρα ή προϋπήρχε;
Απλά τα ερωτήματα και σίγουρη η διαπίστωση ότι ο διαχωρισμός σε πτυχιούχους και μη έτσι όπως ο νέος φορέας τον παρουσιάζει στον χώρο της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης, ενέχει τον κίνδυνο να δημιουργήσει διχαστικά φαινόμενα. Άλλωστε η διαπίστωση ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων επιθυμεί ένα νέο συνδικαλιστικό κίνημα αποτελούμενο μόνο από πτυχιούχους συναδέλφους, μόνο αυθαίρετη κατά την άποψή μου μπορεί να εκληφθεί και τίποτα περισσότερο.
Στο επίπεδο τώρα των θέσεων της νέας διακήρυξης δεν παρουσιάζεται κάτι το ρηξικέλευθο, πέραν των ήδη διακηρυγμένων απόψεων των ήδη υπαρχόντων συνδικαλιστικών φορέων και παρατάξεων του χώρου μας. Η πλειονότητα των 15+1 βασικών θέσεων αποτελούν και το διεκδικητικό πλαίσιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος (Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ.), πλήν βεβαίως κάποιων συγκεκριμένων θέσεων, όπως η συμπληρωματικότητα των Σωμάτων και των Υπηρεσιών του Υπουργείου μας για την κάλυψη των αναγκών του πολίτη. Θολό το σημείο αυτό όπως και η πρεμούρα για την ενίσχυση της πολιτικής προστασίας και του εθελοντισμού στα θέματα αυτά.
Την κρίσιμη αυτή χρονική στιγμή που διακυβεύονται τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων της χώρας συνάμα και τα συμφέροντα του Έλληνα πυροσβέστη, αυτό που χρειάζεται δεν είναι η δημιουργία επιπλέον κινήσεων και φορέων που δημιουργούν διασπάσεις και πολυκερματισμό δυνάμεων αλλά η ενδυνάμωση των υπαρχόντων οργανισμών, που μέσα από μακροχρόνιους αγώνες πέτυχαν λύσεις σε καίρια ζητήματα χωρίς βέβαια να παραλείπονται οι όποιες αδυναμίες και παραλείψεις υπήρξαν διαχρονικά.
Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων του Πυροσβεστικού Σώματος έχουν συνδικαλιστική στέγη και αυτή είναι η ΠΟΕΥΠΣ, μέσω της οποίας μπορούν όλοι, είτε διαθέτουν είτε όχι επιστημονική κατάρτιση, να εκφραστούν, να συμμετάσχουν ενεργά και να εργαστούν για το κοινό μας καλό.
του Γιαννούλη Δημητρίου
Πυρονόμου
πρώην .Γ.Γ. της ΠΟΕΥΠΣ